இந்து ஒரு மதமல்ல

வணக்கம் நண்பர்களே, ஒரு நீண்ட இடைவேளைக்கு பிறகு மீண்டும் இணையத்தில் இணைவதில் மகிழ்ச்சி.

தலைப்பை வைத்து இது தனி ஒரு மதம் சார்த்த பதிப்பு என்ற எண்ணத்தோடு அல்லது என் மதத்தை பற்றி இங்கு குறை ஏதாவது இருக்குமா என்ற மதவாத தேடலோடு நீங்கள் இந்த பக்கத்திற்கு வந்து இருந்தால், மன்னிக்கவும் இது உங்களுக்கான பக்கமோ, பதிவோ இல்லை அதனால் உங்கள் நேரத்தை இங்கு வீணடிக்க வேண்டாம் .

இந்து மதம் அல்லது இந்து சமயம் (Hindu or Hindu Religion) என்றுதான்  பொதுவாக இப்போதெல்லாம் பேசப்படுகிறது, அது உண்மையல்ல மதம் சார்ந்த வார்த்தைகள் இடையில் வந்தவர்களால் திணிக்கப்பட்ட ஒன்றுதான்.

உண்மையில் இந்துவத்துவம் (Hinduism) என்பது ஒரு கலாச்சாரம் (Culture) மற்றும் அதுவே அவர்களின்  பாரம்பரியம் (Tradition) என்று சொல்லும் ஒருவரின் காணொளியை சமீபத்தில் எதார்த்தமாக கேட்க நேர்ந்ததின் பிரதிபலிப்பே இதை என்னை எழுத தூண்டியது என்பதுதான் உண்மை  

ஒரு பொதுவான இடத்தில நம்முடைய பெயரை கொண்ட யாரையோ வேறு யாரோ ஒருவர் அழைக்கும் போது, நாமும் நம்மையறியாமல் திரும்பி பார்ப்பது போல, இது என்னுடைய கலாச்சாரம் பற்றி பேச பட்டதால் என்னையறியாமல் மனம் அதனுள் நுழைந்தது.

இடையில் வந்த மதம் கொண்ட மனிதர்கள் இந்துவத்துவம் என்பதையும் மதம் என்று நினைத்து அப்படியே பேச, எழுத காலப்போக்கில் நமக்கும் இந்து மதம் என்றே மனதில் பதிந்து விட்டது.

இது எந்த ஒரு தனிப்பட்ட மதத்தையும் பின்பற்றும் மனதை காயப்படுத்த சொல்லவில்லை, காரணம் அப்படி அவர்கள் நினைத்ததில் அவர்கள் தவறும் எதுவும் இல்லை.

மதம் என்பது ஒரு சாரத்தின் அடிப்படை கொள்கைகளை ஒன்றாக்கி அது சார்த்த மக்களை நல்வழியில் நடத்த ஒருவர் துவக்கியதாகவும், அதை விரும்பி ஏற்றுக்கொண்டு அந்த கொள்கைகளை (Protocols) பின்பற்றிவர்களுக்கும் சொந்தமான ஒரு சொல்லாகும்.

இதில் கவனிக்க வேண்டியது, அப்படி ஒரு மார்கத்தில் செல்லும் போது அவர்களுக்கு தெரியும் நாம் எங்கிருந்து, எதற்காக, எங்கு செல்கிறோம் என்று. உதாரணமாக, கௌதம புத்தரை அடிப்படையாகக் கொண்டு பௌத்த சமயம் உருவாக்கப்பட்டது.

அதாவது சித்தார்த்த கௌதமர் என்ற தனி ஒரு மனிதன், தனது சொந்த முயற்சியாலும், அனுபவத்தாலும் உருவாக்கப்பட்ட வழியாகும் பௌத்தம், அதை அடிப்படையாக கொண்டு உருவானது பௌத்த மதம் அல்லது புத்த மதம் .

பௌத்த மதம் (Buddhism) முதன் முதலில் இந்தியாவில் தான் தோன்றியது,  எனவேதான் இன்றும் புத்த மதத்தின் தாய்நாடு இந்தியா என்றும் அது இந்து கலாச்சாரத்தின் ஒரு பகுதியாகவும் கருதப்படுகிறது.

இப்படி பல இடங்களில் பல நல்ல மகான்கள் பல தத்துவங்களையும் பல சமயங்களையும்  உருவாக்கி இருக்கிறார்கள்.

எல்லாச் சமயங்களும் பணிவு, இரக்கம், பெருந்தன்மை, அன்பு என்று ஒரே நீதியையே போதிக்கின்றன, ஆனால் அதை அவர்கள் வாழ்ந்த, வாழும் பகுதி மற்றும் பழக்கத்தை பொருத்து அந்த பகுதி மக்களுக்கு புரியும் விதவிதமான சொற்களுடன், விதவிதமான பெயர்களைக் கொண்டு, விதவிதமான  உதாரணம் மற்றும் குறிகளைப் பயன்படுத்தி தங்கள் சமயங்களை விளக்குகின்றனர். 

இந்த வகையில் வந்த யாருமே எனக்கு தெரிந்து மற்ற சமயங்களைத் தவறு எனக் கூறுவதில்லை, இவ்வளவு ஏன், அவர்கள் யாருமே தங்களை கடவுளின் மகனாகவோ, கடவுளின் தூதுவராகவோகூடப் பிரகடனம் செய்து கொண்டதில்லை.

இடையில் வந்த தரகர்கள் மதத்தின் பெயரால் தவராக மக்களை ம(த)ன மற்றம் செய்ததின் விளைவே இன்று மக்கள் மனத்தால் மதத்தால் வேறுபட்டு இருகின்றனர் .

மக்கள் குறுகிய மனப்பான்மையோடு தங்கள் வழியுடன் மட்டும் ஒட்டிக்கொள்ளும் போதுதான், மற்ற சமயங்களை சகித்துக்கொள்ள முடியாமல், தன் வழி தான் சரி என்ற பெருமையும், தான் சொல்வது தான் சரி என்ற பிரிவினையும் வந்தது.

சரி, இதில் இந்து கலாச்சாரம் என்ன சொல்கிறது? அல்லது இவற்றில் இருந்து எவ்வாறு வேறு படுகிறது என்று ஒரு கேள்வியை யாரேனும் இந்த இடத்தில் வைக்க கூடும்.

உண்மையில் இந்து பாரம்பரியம் எதுவுமே சொல்லவில்லை என்பதுதான் நிதர்சனம்.

இதை நான் என் நம்பிக்கைக்காக மட்டும் சொல்லவில்லை, முதலில் இந்துவத்தில் மதத்திற்கு அடிப்படியான எந்த கொள்கைககளும் இல்லை, இதில் எந்த வரைமுறைகளும் இல்லை, இதுதான் கடவுள், இதைதான் படிக்கவேண்டும், இப்படிதான் பிராத்தனை செய்யவேண்டும் என்று எந்த இடத்திலும் சொல்லவில்லை.

அப்படி ஏதாவது எங்காவது இருந்தால் அது மேலே சொன்னபடி இடையில் வந்த தரகர்கள் செய்த வேலையாகத்தான் இருக்கும்.

இந்து கலாச்சாரத்தில், எதை வேண்டுமானாலும் படிக்கலாம், எதை வேண்டுமானாலும் கடவுளாக நினைக்கலாம்,  எப்போது வேண்டுமானாலும், யார் வேண்டுமானாலும் பிராத்தனை செய்யலாம்.

ஒரு இடத்தை கோவிலாக்கி அங்கே ஒருவர்  சூடம் வைக்கலாம், அதே இடத்தில் வேறு ஒருவர் சேவல், ஆடு என்று உயிர் பலியும் கொடுக்கலாம் , அதே இடத்தில் வேறு ஒருவர் சாராயம் படைக்க முடியும்.

இதற்கான காரணம் இந்து கலாச்சாரத்தில் எதுவுமே சொல்லப்படவில்லை, அதனால் அவரவர் விருப்பதிற்கு, அவரவர் சக்திக்கு, அவரவர் மனதில் பட்டதை அல்லது தன் முன்னோர்கள் சொல்லி கேட்டதை, செய்து பார்த்ததை செய்கிறார்கள் .

இதில் கவனிக்க வேண்டியது "செய்கிறார்கள்", யாரும் எழுதிவைக்காமல், செய்ய சொல்லாமல், தானகவே செய்கிறார்கள் அததனால் தான் இந்து என்பது ஒரு கலாச்சாரம் அவர்களின்  பாரம்பரியம்.

இதில் யார் கடவுள்?, என்ற பேச்சே இல்லை கரணம், இங்கு எல்லாமே கடவுளாகத்தான் பார்க்கப்படுகின்றன, மண்ணும் கடவுள், பொண்ணும் கடவுள், மரமும் கடவுள், மயிலும் கடவுள், குழந்தையும் தெய்வம், இறந்தவரும் குல-தெய்வம்.

எப்படி இந்துவத்தில் யார் யார் கடவுள் என்று சொல்லவில்லையோ, அதே போல யார் எல்லாம் கடவுள் இல்லை என்றும் எங்கும் எதிலும் சொல்லவில்லை. அவ்வளவு ஏன், யார் வேண்டுமானாலும் புதிய கடவுளை படைக்க முடியும், அதுவும் யாரை வேண்டுமானலும் கடவுளாக்க முடியும்.       

இன்றும் நம் மக்களிடையே இதை பார்க்க முடியும், இறந்து போன தன் தாயின் சேலையை, இறந்து போன தன் குடும்ப கன்னி பெண்ணை, தன் குடும்பத்தை காப்பற்றிய நாயை, இப்படி புதிய கடவுள்களை படைத்தவர்கள் நம்மிடயே ஏராளம்.

சரியான உதாரணம் வேண்டுமானால் எதிரி நாட்டு ராணி விட்ட சாபத்தால், வாரிசு (குழந்தை) வரம் இல்லாமல் இன்றும் மைசூர் மகராஜா குடும்பம் சாபமிட்ட ராணி அலமேலம்மாவை  (ராயரின் மனைவியை)  உடையார் ராஜ வம்சத்தின் குல தெய்வமாக்கி வணங்கி வருகிறார்கள் என்பது 400 வருட வரலாற்று பதிவுகள்.   

ராஜ வம்சம் தொடர ஒவ்வொரு ராஜாவும் பட்ட அவஸ்தையும், சாபத்தின் படி. தலக்காடு மணல் மேடானதும், இன்றுவரை காவேரி நதி அங்கே மணல் கொண்டு சேர்ப்பதும் நாம் அனைவரும் அறிந்த உண்மை.

  

இன்னும் சொல்கிறேன், தட்டி பாருங்கள் கூகுளை (www.google.com) இயற்கை, மனிதன் மற்ற உயிர்களை கடவுளாக பார்த்ததை தாண்டி, புல்லட் கடவுள் (Shri Om Bana and Bullet Banna), வெளிநாடு விசா கடவுள் (Visa Chilkur Balaji Temple) என்று இந்துவத்தின் எல்லை பிரபஞ்சம் போல நாளுக்கு நாள் விரிந்து கொண்டே இருக்கிறது.

ஆக, இதில் மிக தெளிவான விசையம் என்னவென்றால், யார் அல்லது எது கடவுள் என்பதில் இங்கு எந்த குழப்பமும்  இல்லை, காரணம் இது ஒருவரால் சொல்லப்பட்டோ அல்லது எழுதப்பட்டு அதை படித்து வருபவை அல்ல.

எந்த கட்டாயமும் அல்லது தனித்து வைக்கும் கட்டுப்படும் இல்லாமல் பொது நல நோக்கோடு  காலம் காலமாக மக்களை எதோ ஒரு சக்தி ஒரு சமூக வட்டத்திற்குள் வழிநடத்தி செல்கிறது, அந்த சக்தி கடவுளா இல்லாயா என்பது பற்றி எழுதுவது இங்கு என் நோக்கம் அல்ல.

எந்த ஒரு வழிகாட்டலும் தேவையில்லாமல் மக்களை தன் கட்டுக்குள் வைத்து சுழலும் அந்த பாரம்பரிய சக்தியே  என் எண்ணகளில் இந்து கலாச்சாரமாக தெரிகிறது.

ஆனாலும் இது எப்படி மதமாக காட்டபடுகிறது? இந்த கலாச்சாரம் எப்படி மதம் என்னும் வட்டதிற்குள் புகுத்தப்பட்டது என்று பார்த்தால் அதற்கும் மனிதனே பொறுப்பாகிறான் .

மேலே சொன்னபடி தனி ஒரு மனிதன், தனது சொந்த முயற்சியாலும், அனுபவத்தாலும் உருவாக்கப்பட்ட வழியாக வந்தது மதம், இது தடம் மாறி மனிதனுக்கு மதம் பிடிக்கும் போது, அவனால் மதம் இல்லாமல் வாழமுடியாமல் போகிறது.

இந்துவத்தில் இதை உருவாக்கியவர் என்று யாரும் இல்லை, மேலும் இதை வழிநடத்தவும் யாரும் தேவை இல்லை என்பதால் தான் என்னவோ, யார் வேண்டுமானாலும் எப்படி வேண்டுமானாலும் இதை பற்றி விமர்சனம் செய்ய முடியும், அதை பற்றி இதில் யாரும்  கேள்வி கேட்க போவதில்லை எந்த ஒரு விமர்சனத்துக்கும் பதில் விமர்சனமும் வரபோவதில்லை.

ஆனால் மற்ற எந்த ஒரு மதம் அல்லது சமயத்தை இப்படி எதுவும் விமர்சனம் செய்து விட முடியாது என்பது இங்கு சிந்த்திக்க வேண்டியது.

இதை சாதமாக்கி இடையில் மதம் பிடித்த மனிதர்கள் புகுத்தல்தான் இந்து கலாச்சாரம் மற்றும் பாரம்பரியம் என்பது இந்து மதமாக காட்டப்படுகிறது.

காரணம் எத்தனயோ மதங்கள் வந்தன எத்தனயோ மறைந்தும் போனது, ஆனால் யாரும் இல்லாமல் இது மட்டும் எப்படி தானாக சுழலுகிறது நாளுக்கு நாள் வளருகிறது என்று அவர்களால் புரிந்து கொள்ளவே முடியவில்லை.

காலம் காலமாக முட்டையில் இருந்து வந்ததாவும் அது மட்டுமே பிறப்பின் தன்மை என்று நம்பிக்கொண்டு இருக்கும் ஒரு கோழியிடம் போய், ஒரு பெண்ணின் பிரசவ முறையை சொன்னால் அந்த கோழி என்ன நினைக்கும்?

அது எப்படி இந்த பெண்ணால் முட்டை ஓட்டை மட்டும் உள்ளே வைத்துக்கொண்டு தனியாக குட்டியை வெளியே அனுப்பமுடியும், அதும் ஒரே ஒரு முட்டை ஓடு வைத்துக்கொண்டு பல முறை பல குட்டிகளை மட்டும் அனுப்ப முடியும் என்றுதான் அதன் எண்ணம் இருக்கும்.

இது போலதான் மதம் பிடித்த மனிதர்கள், தனக்கு மதம் தவிர எதுவும் தெரியாது என்பதை அறியாமல், ஒரு கலாச்சாரத்தை தனக்கு தெரிந்த மதத்திற்குள் இழுத்து வர முயற்சி செய்தார்கள்,செய்கிறார்கள்,இனியும் செய்யலாம், ஆனால் அது அவர்கள் தவறு என்று சொல்லிவிட முடியாது என்பதை விட சொல்லகூடாது என்பதே சரியான முறை.

இந்து கலாச்சாரம் என்பது பாரம்பரியமாக கொண்டு போகவே தவிர யாரையும், எந்த இறை நம்பிக்கையையும் விமர்ச்சனம் செய்ய பயன் பட்டதும் இல்லை இனியும் பயன் பட கூடாது என்பதும் இந்த கலாச்சாரத்தின் ஒரு அங்கம் தான்.   

மொத்தத்தில் ஒரு பெரிய நூலகத்தில் இருந்து ஒருவர் ஒரே ஒரு புத்தகத்தை எடுத்து வருகிறார், எடுத்தவருக்கு தெரியும் இதை போல பல புத்தகங்களை கொண்ட நூலகம் ஒன்று இருக்கிறது அதில் இருந்து நாம் கடைபிடிக்க அல்லது கற்க நிறைய இருக்கிறது என்று.

ஆனால், அவரிடம் இருந்து அந்த ஒரு புத்தகத்தை மட்டும் வங்கி படித்த மற்ற ஒருவருக்கு இது புரியாது, அவரை பொறுத்தவரை இது மட்டும் தான், இதில் நாம் அனைத்தும் படித்து முடித்து விட்டோம் வேறு எதுவும் இங்கே இல்லை என்பதுதான், இதையே அவர் தனக்கு அடுத்து வருபவருக்கு அவர் அவருக்கு அடுத்து அடுத்து சொல்லக்கூடும் அதில் அவர்கள் தவறு எதுவும் இல்லை.

இந்து கலாச்சாரம் பழகுபவர்கள் மற்ற சமய இன மதத்தவர்களுடன் இணைந்து இந்த பாரம்பரியதில் நடப்பதும், மற்ற மதம், சமய மக்கள் அந்த இந்து கலாச்சாரம் எப்படி பாரம்பரிமாக வருகிறது, எது உயர்ந்தது, எது தாழ்ந்தது, ஏன் அது மதமாக இருக்கவில்லை? என்று அர்த்தமற்ற பாகுபாடு பார்க்காமல், ஒரே குலம், ஒரே இனம் அது மானித இனம், அதில் பல கலாச்சாரம், பல பாரம்பரியம், அதில் அனைவரும் சமம் என்று உணர்ந்து நடப்பதே நம் மனித குலத்திற்கும், நாம் விரும்பும் மதத்திற்கும் செய்யும் உண்மையான பிறவி கடமை ஆகும்.

நன்றி மீண்டும் சந்திப்போம்.